متن آهنگ :
– سورنا –
رشد کردم ولی فهمیدم باید
یا خود کشی بکنم یا کشته بشم
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ
اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم
یه زمینی که پوست نداره
زخم خونواده ی شب که روز نداره
دیدم وطنتون نفوذ نداره
تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره
زخم ریزش آغاز جهش
یعنی گریز از مرکز و ناز مکش
همه می شیم پاره تهش
بین دو کش آواره تهش
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام
فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام
اما کشیده شدم به سمت جلو
تا که بفهمم چی می گن ترسام
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار
یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه
یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار
یه طرف ساحل و سوختگی بود
که پُر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود
یه طرف یه دریای بزرگ
که چشم توی چشمم دوخته می دوختم
ساحل رو زدم تو سینه ام
خسارت دریا رو دادم بره
موندم روی جفت پاهام
این دومی رو هم محاله یادم بره
اشک ریختم رو خاک روحم
دیدم حالم گِله
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم
امروز فقط توش یه رباتم ولش
– شایع –
احتیاج دارم ، به یه خوشحالیِ از تهِ دل
به خندیدن بدونِ مکث ، بدون مصرف جنس
به نورِ بیرونِ این دیوار ، این روزا احتیاج دارم
به قبلنام و دیوونه بازیام ، به همکلاسیام احتیاج دارم
احتیاج دارم بگی ، حق نداری بری وایسا با هم بریم
بگی مراقب باشم موقع رانندگی
قرض اگه خواستم ازت راحت بدی
احتیاج دارم به تو ، به گفتن از حالم به تو
انقد دسته گل آب بدیم بگن
نه تو آدم بشویی نه من آدم بشو
احتیاج دارم بریم ، یه ماه شمال باشیم بعد أ جنوب درایم
اصاً احتیاج دارم دیگه بریم ، نیایم
یه چند ماه از زندگی رسید نخوایم
کرکره دکونو بکشیمش
حرف بزنیم ببینیم حرفِ کی توو دلِ کیه
کدوممون گیرِ چیه؟ کی گیرِ بدهیه
کی میتونه از اون یکی یه دستی بگیره
– حصین –
صورت بی نقاب دو تا چش نیمه خواب
با خدا بی حساب یه زمین بی حصار
اینا یعنی من منم یعنی کم
یعنی دویدن دوستی که غریبه اس
رام سخته ولی دنیام شیرین
تلخی رنگ ای کاشکی نی
رو تن تقویمم من اینو فهمیدم
یه دنیاس که یه رو همه پس میدن
گلوم واسه خودم یه بوم واسه خدا
با رنگای قشنگ نه رنگای گلا
عمیقتر ببین یه دستم سفید
پ از من بپرس تو سنگر بگیر
تو جنگل که خون با خاکش گله
میوه اش حرف من درختش دلت
انتقام تا رنگش بره نگام کن یکم نه از پنجره
سقوط کن دیگه روی سادگی ندو
سکوت کن میفهمی واقعیتو
اخم کن بهش لمس کن بچش
تلخیشو وقتی دست خورد بهش
– ناجی –
شبا فقط بی رمقم و بی حال
به هرچی که هَس میگم فقط بد و بیراه
منم دلم میخواد بخوابم ولی
فکرِ یه چیزی هر شب دهنمو میگاد
الان اونایی که دورمَ ن کمَ ن
چون فهمیدم همه جوره خودمم فقط
اگه شبا از این طولانی تر بشن
یهو دیدی حتی زیرِ قولمم زدم
انقد دلم پُره که من
اسلحم برا تو بزن خودت
بزن شاید که فرق کنه
شاید این عادت های همیشگی ولم کنه
چقد حسم گهه
روزای بدون درد و دل
یه دیوونم که رپ کنه ولی
هنو منتظرم زنده بشه
یه خورشید رنگ شبو عوض کنه
حالِ تو هم بگی نگی اینه
یه وقتا بغل همه وِلی وَلی بی حس
میدونی اون مرحلم
که حرفاتو قورت میدی نمیزنی دیگه
هنو نبضم لای دفترا میزنه
فرق دارم با اونی که قبلنا دیدمش
شب فکرا منو به قهقرا میبره
مثِ یه مدادم که تا ته تراشیدنش
